Korpershoek, Hanny Korpershoek
[2006933]

Hanny Korpershoek
1939-

Gemeente Enschede
23.03.1939
H. (Hanny) Korpershoek

Beroep: schilderes
Materiaal: olieverf
Onderwerp: landschappen
Stijlkenmerken: realisme
Verblijf: Zwolle (Gemeente Zwolle) 1975-1980

Opleiding: Instelling: Academie voor Kunst en Industrie Enschede.

Literatuur/wordt vermeld in:
1975 - Beeldende Kunst uit Overijssel 1975
1980 - Beeldende Kunst uit Overijssel 1980
1993 - Beeldend Nederland

ZWOLLE/NIEUWLEUSEN 15 mei 2008 - In haar chique kledingwinkel had Hanny Korpershoek geen enkele moeite met verkoop. "Ik wist precies wat mensen mooi stond.
En hoe ze beter uit de verf komen. Vooral kleuren vind ik erg belangrijk. In mijn hoofd geef ik mensen kleuren die bij hun persoonlijkheid passen", vertelt de 69-jarige Zwolse kunstenares.

Ruim vijftien jaar geleden werd haar man Johan ernstig ziek en dat betekende het eind voor kledingzaak Korpershoek met haute couture van grote namen als Karl Lagerfeld en Fong Leng. Hanny woont nog altijd samen met haar man op de bovenetage aan de Diezerkade maar verhuurt het winkelpand. Zij schildert iedere avond tot diep in de nacht. "Het is een puzzel die opgelost moet worden. Vaak lukt het niet. Het is mijn leven. Ik wil alles perfect doen." Op 19-jarige leeftijd studeerde zij af aan de kunstacademie in Enschede. Gespecialiseerd in het ontwerpen van dessins voor textiel. De stoffen en motieven zien we terug in haar huidige schilderijen die tot half juni in Nieuwleusen hangen. Begin jaren tachtig exposeerde ze driemaal in het Stedelijk Museum van Amsterdam. Daarna volgden teleurstellende ervaringen met galerieën waardoor ze een jaar geen penseel aanraakte. "Ik durfde heel lang geen kleuren te gebruiken. Ik had het lef er niet voor. Altijd gebruikte ik grijstinten. Langzamerhand ging ik naar blauw en groen. En uiteindelijk uitbundig geel, oranje met nu veel rood."

Korpershoek exposeert voor het eerst in de regio, in de galerie van haar dochter. "Ik heb slechte ervaringen met galerieën. Je krijgt je werk meestal beschadigd terug." Zij toont een vergeelde Zwolse Courant uit 1982. "Kijk dit is het eerste en enige interview over mijn werk", zegt ze niet zonder trots. "Maar ik vind het moeilijk om over mijn schilderijen te praten." Haar man Johan verklaart. "Hanny was een perfecte verkoopster maar haar eigen werk kan ze niet verkopen. Dat geldt ook voor mij. Ik ben een door de wolgeverfde zakenman maar deze schilderijen liggen voor ons te dichtbij. Het is alsof je jezelf verkoopt. Inmiddels hoopt haar werk zich thuis behoorlijk op", grijnst hij. Om vervolgens te bekennen: "Onze meeste ruzies gaan over de schilderijen."

In Amsterdam was destijds veel interesse voor haar surrealistische werk in de stijl van Carel Willink. Maar Korpershoek zocht toch een andere werkwijze. "Het was allemaal zo gedetailleerd en realistisch. Ik werd er gek van." Enkele jaren geleden keerde ze terug naar haar vroegere thema's. De dessins en stoffen die ook zo belangrijk waren alle jaren in de kledingzaak. De kleurrijke bomen, motieven en witte huizen doen soms oosters aan. "Allemaal fantasie", glimlacht de kunstenares. "We reizen allang niet meer. Mijn man mag sinds zijn ziekte niet rijden en ik ben ook geen held achter het stuur." Voor Korpershoek is haar werk avontuurlijk genoeg. "Mijn schilderijen zijn mijn vakantie."