Warringa, Francis Warringa
[2007035]

Francis Warringa
1933-2019

Francis Warringa: de schilder-bohémien
Het leven van Francis Warringa (Oosterhout, 1933) leest als een spannend boek. Hij wordt geboren in het Brabantse Oosterhout, waar zijn vader hoofd van de MULO is. Tussen 1950 en 1954 studeert hij aan de kunstacademie Sint Joost in Breda. De beklemmende sfeer tijdens de jaren van de Nederlandse wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog – door Gerard Reve in zijn debuutroman De Avonden zo treffend omschreven als ‘spruitjeslucht’ – vormt echter niet de ideale voedingsbodem voor het ontluikende kunstenaarschap van Warringa.

Vandaar dat hij dan ook in 1954 zijn heil zoekt in het buitenland en zijn horizon verlegt naar Parijs. In de jaren vijftig trekken veel Nederlandse kunstenaars en schrijvers naar de Lichtstad om inspiratie op te doen in de jazzclubs van Saint-Germain-des-Prés, waar iedereen in het zwart is gekleed en de lucht bezwangerd is van sigarettenrook. Op de vrije academie van Montparnasse verfijnt Warringa zijn eigenzinnige schildertechniek.

Vertrokken naar Parijs

De eerste jaren in Parijs voorziet hij in zijn levensonderhoud met een baantje in de legendarische Hallen. Hij ontmoet in Parijs eind jaren vijftig twee andere Nederlandse kunstenaars, die ook aan het begin van hun artistieke loopbaan staan: Karel Appel en Corneille. In deze inspirerende omgeving ontwikkelt Frans (“Francis is een afkorting van mijn doopnaam, Franciscus”) zijn eigen stijl. Hij woont en werkt in de studentenwijk Quartier Latin, gelegen op de Rive Gauche, waar ook de toonaangevende galeries zijn gevestigd. Bijvoorbeeld galerie Visconti aan de Rue de Seine, waar Warringa in 1975 een solo-expositie heeft.

Eerste expositie:

Begin jaren zestig verlegt Warringa weer zijn horizon. In 1961 reist hij naar Spanje en vestigt zich in Malaga, waar hij zeven jaar woont en werkt. Daar zal hij ook zijn eerste solo-expo hebben, in 1965.
Er volgen nog talloze exposities in binnen- en buitenland, o.a. in Parijs (FIAC ’84 en ’90, Grand Palais) en op de kunstbeurs Art Cologne in Keulen, Madrid en Maastricht

In 1968 vestigt Francis Warringa zich in Madrid, waar hij een eigen atelier heeft.
Vanaf 1981 keert hij met tussenpozen terug naar Nederland. In Maastricht heeft hij ook een studio. Maar de Spaanse hoofdstad blijft trekken.
Sinds 1981 woont en werkt de schilder dan ook afwisselend in Maastricht en Madrid.
In 1983 sluit hij zich in Madrid aan bij de schildersgroep La Banda met de Amerikaan Don Herbert, Manuel Padorno en Canogar. La Banda zou men de Spaanse tegenhanger van COBRA kunnen noemen.
Het internationaal kunstenaarsgezelschap heeft groepsexposities in Madrid (Galerie AELE, 1983) en Alicante (1984). In de Spaanse hoofdstad exposeert hij ook regelmatig solo bij de befaamde galerie AELA van Evelyn Botella.
Ook neemt hij namens deze galerie vier keer deel aan de bekende kunstbeurs ARCO (’82, ’84, ’87 en’96) in Madrid.

Tekst door Norbert Meijs

In de Bergkerk in Deventer heeft in 1992 een indrukwekkende tentoonstelling plaatsgevonden met werk in het bezit van Artline dat wij nu nog in stock hadden.
Wij hebben een selectie voor u gemaakt van wat er te zien is geweest.

Mario Moronti (I), Robert Brandy (L), Eduardo Gruber (S), Christophe Boutin (F), Michael Goldberg (USA), James Coignard (F), Louis Cane (F), Francis Warringa (NL), Shinkichi Tajiri (NL).

Francis warringa oleo sobre lienzo de 1968 malaga , madrid

francis warringa , nacido en oosterhout ( Hollanda )en 1933.

pintor y grabador en 1955 se traslada a paris y es en 1961 , cuando se establece en malaga hasta 1969 que marcha a madrid , en 1983 forma el grupo LA BANDA , junto a don herbert y manuel padorno .

artista con bastantes premios y exposiciones , tanto a nivel nacional como internacional .


F. Warringa

Galería Aele Evelyn Botella. Puigcerdá, 2. Madrid. Hasta el 15 de diciembre. De 275.000 a 950.000 pesetas

CARLOS GARCÍA-OSUNA | 05/12/1999 | Edición impresa
El artista holandés Francis Warringa, que ha estado viviendo en España casi treinta años, podría hacer suya la opinión de Goethe, que aseguraba haber considerado simbólica su obra y que nunca se planteó concretar en el campo de las ideas de sus escritos. Warringa (1933), que estuvo vinculado a un colectivo
formado por Don Herbert y el poeta y pintor canario Manolo Padorno en los años
ochenta bautizado “La Banda”, conserva de su nacencia centroeuropea el rigor y la ordenación formal en sus cuadros, a los que adorna de la vitalidad cromática típicamente española, quizá porque esa dualidad inicial fusionada existe al compartir en estos momentos residencia entre Madrid y Maastricht.

La exposición actual de Warringa, compuesta por once obras, nueve acrílicos y dos trabajos sobre papel, está configurada por diferentes formas geométricas que tienden al recogimiento, a enrollarse sobre sí mismas, a elaborar un discurso compartido por cilindros, triángulos, cuadrados o trapecios, siempre matizando con el color en expansión el campo definido de la composición, que conjuga unos fondos líricos muy matizados con otros monocromos en los que la fiereza de la pincelada se coloca como un barrido violento, que limita una realidad más consistente, mientras la otra, en la que hay una cierta referencia a Klee, es la expresión de un microcosmos lúdico en el que la línea se pasea sin límites para concatenar unas formas con las sucesivas que determinan un ámbito en el que los sueños también tienen su lugar.

Lo más interesante de Warringa, que permanece fiel a una dicción pictórica en la última década, es su probada capacidad para la experimentación, para buscar una nueva perspectiva en las formas conocidas, tratándolas como signos plásticos, porque no se trata de retratar elementos, sino de aproximar el mensaje pictórico personal a las iconografías que habitan en la naturaleza

Oosterhout, Holanda en 1933.

Cursa estudios en la Academia de Bellas Artes de Breda, Holanda

y frecuenta las academias libres en París.

Actualmente reside y trabaja en Maastricht (Holanda)y Madrid.


EXPOSICIONES INDIVIDUALES:

1965 Casa de Cultura, Málaga.

1968 Galería Litoral, Marbella.

1970 Galería La Pasarela, Sevilla.

1973 Galería Anne Barchet, Madrid.

1974 Galería Anne Barchet, Madrid.

1975 Galería Visconti, París.

1980 Galería Aele, Madrid.

1981 Centro Cultura Venlo, Holanda.

1983 Galería Aele, Madrid.

1986 Galería Aele, Madrid.

1989 Galería Aele, Madrid.

1991 Galería Artline, La Haya, Holanda.

1993 Galería Artline, La Haya, Holanda.

1996 Galería Aele-Evelyn Botella, Madrid.

1999 Galería Aele-Evelyn Botella, Madrid.

2003 “Papeles”, Galería Aele-Evelyn Botella, Madrid.


EXPOSICIONES COLECTIVAS(Selección):

1975 Galería Aritza, Bilbao.

1981 “El Collage”, Monte de Piedad y Caja de Ahorros, Sevilla.

1982I Festival de la Pintura, Caja de Ahorros, Sevilla.

1983 “La Banda” (con D. Herbert y M. Padorno), Galería Aele, Madrid.

1984 “La Banda”, Caja de Ahorros de Alicante y Murcia. Aula de Cultura, Alicante.

1985 “La Banda”, “El Monte”, Sevilla. “El Pacto Invisible”, Sala Luzán, Zaragoza. “El Pacto Invisible”, Galería Ciento, Barcelona.

1986 “Materia y Gesto”, Galería Aele, Madrid.

1992 Collectie Barends, Bergkerk, Deventer, Holanda.

1993 “Cuadros de una exposición”, Galería Aele-Evelyn Botella, Madrid.

1995 “El nacimiento de una ilusión” 100 años de cine/20 años. Galería Aele, Galería Aele-Evelyn Botella, Madrid.

2000 “El Pacto Visible”, Galería Aele-Evelyn Botella, Madrid.


PARTICIPACIONES EN FERIAS:

1982 ARCO’82, Madrid. FIAC’82, París.

1984 ARCO’84, Madrid.

1987 ARCO’87, Madrid.

1991 ART COLOGNE’91, Madrid.

1996 ARCO’96, Madrid.

2001 ARCO’01, Madrid.