Asselbergs, Gustave Asselbergs
[2006363]

Gustave Asselbergs
1938-1967

Geboren te Amsterdam op 5 september 1938 Overleden te Nijmegen op 4 augustus 1967), was een Nederlands schilder en beeldhouwer in de moderne kunst.
Zijn bekendste werken zijn combinaties van schilderijen met collages van foto's en alledaagse voorwerpen.

Gustave Johan Willem Anton Asselbergs, werd geboren in Amsterdam als zoon van van Wilhelmus Johannes Maria Antonius Asselbergs bekend als de dichter Anton van Duinkerken en Leonie Judith Anna Arnolds. In 1952 verhuisde het gezin naar Nijmegen. Asselbergs ging naar het Dominicus College en studeerde daarna aan het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs.
In 1961 exposeerde hij in het Stedelijk Museum Amsterdam, hij won een Koninklijke Subsidie en in 1966 verwierf hij de prestigieuze Harkness-beurs waardoor hij twee jaar in New York kon werken.
In New York bleek Asselbergs een hersentumor te hebben. Hij keerde terug naar Nijmegen waar hij op 4 augustus 1967 overleed in het Radboudziekenhuis. Asselbergs was getrouwd en had een dochter.

Ondanks de korte periode waarin hij actief was liet Asselbergs een groot oeuvre na van doeken, tekeningen en collages. Zijn maatschappelijke betrokkenheid vormde de belangrijkste inspiratie voor zijn werk, waar actuele themas als politiek, de oorlog in Vietnam, ruimtevaart, literatuur en film blijven terugkeren.
Vanaf 1963 werkte hij aan een project dat hij het beeldalfabet noemde: een verzameling van beelden en symbolen die samen een groep van negen vierkanten konden vullen. Deze vierkanten konden naar believen ingevuld worden met symbolen en beelden om zo een universele beeldtaal te vormen. Door zijn vroege dood is dit project onvoltooid gebleven.

Geïnspireerd door de psycholoog G.G. Jung en diens theorieën over het toeval en acausale verbanden zocht Gustave naar een manier om ideeën direct naar de hersenen te transporteren, zonder daarbij gebruik te maken van lettertekens. Hij zocht naar wegen om te communiceren door middel van beelden en symbolen.

Met zijn beeldalfabet wilde hij een analyse maken van een aantal herkenbare oerbeelden en symbolen, zoals pijlen en cirkels. Door het op verschillende manieren naast elkaar plaatsen van deze symbolen worden beeldcomplexen samengesteld.
Hij onderzocht hiermee hoe deze, door een kleine toevallige ingreep van buitenaf, een verschuiving ondergingen, waardoor zij een nieuwe betekenis kregen. Zijn onderzoekingen hadden veel te maken met semiotiek. Hij zocht hierbij naar een nieuwe universele beeldtaal, die begrijpelijk moest zijn voor ieder mens, waar ook ter wereld.

Gustave ging bij de ontwerpen van zijn beeldalfabet uit van een negental vierkanten die gezamelijk weer tot één groot vierkant werden gegroepeerd. Deze negen vierkanten waren onderling uitwisselbaar, waardoor telkens een ander totaalbeeld kon ontstaan. Elk blok heeft zijn eigen sfeer die met andere sferen te combineren is. Door onderlinge uitwisselbaarheid van de afzonderlijke vierkanten is een groot aantal variaties van verschillende totaalbeelden mogelijk. Volgens zijn eigen berekeningen waren er in totaal meer dan 387 miljoen combinatiemogelijkheden. Om dit te onderzoeken had hij de hulp van een computer nodig. Een hulpmiddel dat in het begin van de jaren zestig nog lang niet zo was ingeburgerd als tegenwoordig. Hij was in 1963 een van de allereerste kunstenaars, die met dergelijke appararuur werkte.

In 1966 exposeerde hij bij zijn tentoonstelling in het Slot Zeist het enige olieverfschilderij dat als onderdeel van het alfabet—project kan worden beschouwd. Dit schilderij dat thans in het bezit is van het Nijmeegs museum, bestaat uit negen vierkante doeken van 100 x 100 cm, geschilderd in witte grijze en zwarte kleuren. De volgorde van deze doeken kan naar keuze worden samengesteld, mits zij echter gezamelijk maar weer een groot vierkant vormen.
Door Gustave's vroege dood werd het onderzoek met betrekking tot het beeldalfabet in een experimenteel stadium afgebroken. Uit zijn aantekeningen valt op te maken dat het project grote betekenis voor hem heeft gehad en dat hij hoge verwachtingen had ten aanzien van mogelijke toepassingen.

Expositions :
1962: Nato Galerie, Parijs
1964, 1965 en 1966: Galerie 845, Amsterdam
1964: New Vision Centre, London
1964: Biénnale Visie, Kortrijk
1966: Galerie de la Madelein, Brussel
1966: Stedelijk Museum Amsterdam: Atelier 3
1993: Commanderie van Sint Jan, Nijmegen, Frank van der Schoor: ‘Gustave Asselbergs en de Pop-Art in Nederland

Op het gebied van de geschilderde collage kan Gustave Asselbergs zeker worden beschouwd als de meest uitgesproken exponent van de Pop Art in ons land.