Bossum, Joop van Bossum
[2007429]

Joop van Bossum
1922-2018

Grafisch ontwerper en schilder.

Geboren te Amsterdam op 15-03-1922 overleden in 2018

Verblijf: Laren (N.H.) omstreeks 1982 en Soest omstreeks 1992.

Matr./Techn: Zeefdrukken, gouache en acryl.

Onderwerpen: Geometrische composities.

Stijl: Geometrisch abstrakt.

Opleiding: Als schilder autodidakt, verder de Grafische School te Amsterdam.

Organisaties: G.S.A. omstreeks 1982, Gooise Schildersvereniging omstreeks 1982 en B.K.V. Laren-Blaricum omstreeks 1982.

Groepsexpositie o.a: Salon des Refusés te Utrecht in 1992.

Exposeerde bij verschillende nationale- en internationale galeries en is met werk vertegenwoordigd bij binnen- en buitenlandse instellingen, bedrijven, gemeentes en particulieren.

Groep konkreet: Van Bossum, Buch, Huizer, Stibbe en Traarbach 1992

Groep konkreet maakt voor elke etage een kunstwerk.
In het nieuwe kantoorgebouw van Ubo Verzekeringen zal een zekere vorm van kunst worden aangebracht, hoe en wat precies dat moet nog een verrassing blijven.

Wel kunnen we u al kennis laten maken met de kunstenaars die de werken gaan maken dat zijn, Joop van Bossum, Monika Buch, Dirk Huizer, Arthur Stibbe en Gerard Traarbach.
Deze vijf kunstenaars zijn verenigd in de groep konkreet.

De kunstenaarsgroep konkreet, zo lezen we in de presentatiebrochure van de groep is ontstaan in november 1986 tijdens de internationale tentoonstelling Impossible Figures in het Museum voor Hedendaagse Kunst in Utrecht.
Vijf Nederlandse deelnemers hebben door deze tentoonstelling nader met elkaar kennis gemaakt en in de vergelijking van hun werk aanleiding gevonden de groep konkreet op te richten.

Afspraak in het museum:
Monika Buch vertelt over die kennismaking: Op de tentoonstelling over onmogelijke figuren waren allerlei stijlen aanwezig.
Er waren naturalistische werken en er waren bijvoorbeeld ook maquettes, onze werken hingen een beetje bij elkaar in de buurt omdat die dezelfde stijl hadden maar we kenden elkaar niet.

Toen heeft Gerard ons allemaal opgebeld en gevraagd of het niet leuk zou zijn om elkaar te leren kennen, we hebben toen een afspraak in het museum gemaakt en die ontmoeting viel eigenlijk direct goed, we vonden niet alleen elkaars werk goed maar we vonden ook elkaar heel aardig en dat is natuurlijk ook belangrijk.

Geometrische vormen:
De overeenkomst in het werk van de vijf kunstenaars is onmiskenbaar, het is zelfs voor een leek moeilijk om vast te stellen wie wat gemaakt heeft.
Joop van Bossum legt uit hoe dat komt wij zijn op vrijwel hetzelfde basisterrein bezig, de geometrie.

Hoewel we natuurlijk allemaal onze eigen stijl hebben gaan we van hetzelfde uit, de geometrische vormen.

Monika Buch vult hem aan en zegt, soms wordt het abstracte kunst genoemd maar dat is niet juist, abstract is bijvoorbeeld dat schilders naar de natuur kijken en van de natuurlijke lijnen een abstractie maken.
Die abstractie zou je dan weer terug kunnen voeren naar de oorspronkelijke vormen van het landschap maar wat wij doen is niet abstract, wij zijn met concrete geometrische figuren bezig met constructies en helemaal niet met de natuur.

Ingeburgerd in Zwitserland en Duitsland:
Toen de vijf besloten hadden om zich als een groep naar buiten te presenteren, moest ook een naam voor de groep gevonden worden, ze organiseerden een onderling prijsvraagje en het werd uiteindelijk Monika's voorstel: Groep Konkreet.

Ze zegt: In Zwitserland en Duitsland is de naam konkrete kunst een ingeburgerde term in Nederland niet, in Zwitserland waar eigenlijk de oorsprong van de konkrete kunst ligt, kent iedereen die term.
Het leek ons wel aardig om een naam te kiezen waardoor mensen die er een beetje verstand van hebben, direct zouden weten waarover het gaat. daarom is het Groep Konkreet geworden.

Arthur Stibbe zegt hierover: In Zwitserland en Duitsland is er ook veel meer belangstelling voor dit soort kunst en ik heb de indruk maar het is ook niet meer dan een indruk dat er in Nederland een beetje weerstand tegen is.

Wij hebben wel Escher met zijn onmogelijke figuren en wiskundige vormen, maar Escher is veel meer illustratief.
Hij beeldt het figuratief uit met water dat omhoog stroomt en trappen waarvan je niet weet of ze omhoog of omlaag gaan maar dat doen wij niet, wij houden ons puur bij vlakken en kleuren.

Strikt individueel:
Dat de vijf kunstenaars zich als een groep presenteren, wil niet zeggen dat ze ook gezamenlijk hun werken maken, integendeel.
Gerard Traarbach zegt, we zijn meer een werkgroep, we organiseren samen dingen, we houden met z'n vijven tentoonstellingen en dat soort zaken.

Eigenlijk is het gezamenlijk exposeren tot in België toe, het belangrijkste wat we samen gedaan hebben maar we blijven strikt individuele kunstenaars die gewoon met hun werk naar elkaar toe komen.
We beïnvloeden elkaar wel een beetje, maar dat gaat niet bewust en het is niet per se de bedoeling.

Arthur Stibbe, we werken volledig onafhankelijk van elkaar maar we hebben bijvoorbeeld ook verschillende malen een gezamenlijke collectie aan bedrijven verhuurd, uiteraard met de mogelijkheid om werken aan te kopen als daar behoefte aan is.
Misschien is zo'n expositie ook iets voor Ubo Verzekeringen, zodat de mensen in het nieuwe gebouw kunnen zien wat we zoal nog meer gemaakt hebben!

Contact met Ubo Verzekeringen:
Op een van hun gezamenlijke tentoonstellingen bij Zwolsche Algemeene in Nieuwegein maakte directeur Cohlst kennis met het werk van de groep en hij was er direct door gecharmeerd.

Monika Buch vertelt, hij heeft ons toen uitgenodigd voor een gesprek en ons verteld dat ook Ubo Verzekeringen een strakke stijl heeft, overzichtelijk en serieus is, en hij vond daarom dat onze manier van werken een beetje aansloot bij de denkwereld van Ubo Verzekeringen.
Hij heeft ons toen ook verteld dat Ubo Verzekeringen in een nieuw gebouw zou komen en dat misschien ieder van ons een verdieping zou kunnen krijgen om daar kunst voor te maken.

Natuurlijk waren wij daar heel enthousiast over, zo is het contact ontstaan.
Dat is alweer een tijdje geleden, de maquette van het nieuwe gebouw was er nog maar net maar meneer Cohlst was daar toen al heel erg mee bezig.

Inspirerende opdracht:
De vijf kunstenaars maken dus elk voor één van de verdiepingen in het nieuwe gebouw een kunstwerk.
Arthur Stibbe, voor de opdracht heeft iedereen zijn eigen oplossing gezocht en de uitkomsten zijn verschillend zoals we zelf ook verschillend zijn.

Dat geeft een verrassend effect en dat lijkt me ook veel leuker dan dat één kunstenaar alle verdiepingen zou doen, want dan heb je de kans dat je eentonigheid krijgt.
Ik vind het een heel leuke en inspirerende opdracht.

Joop van Bossum, het is wel geestig want we werken er thuis individueel aan.
Dan kom je bij elkaar en dan zie je dat onze werken wel allemaal vanuit dezelfde invalshoek gemaakt zijn, maar toch ook radicaal verschillend zijn.
Het is een interessante opdracht want er gaan voor ons gekke impulsen van uit.

Gerard Traarbach, in het begin heb ik er wel een beetje tegenaan zitte hikken want het zijn hele grote werken vijf bij drie meter, dus je krijgt er een perspectief in.
En dat is toch wel even wat anders dan een gewoon schilderij maken.

Commercieel niet verstandig:
Zoals bekend bestaat het nieuwe gebouw niet uit vijf maar uit zes verdiepinge, voor de zesde verdieping maken alle leden van de groep in totaal nog vijf ontwerpen, waaruit dan gekozen kan worden.
Joop van Bossum, commercieel is dat natuurlijk niet verstandig van ons want we zitten nu allemaal over één opdracht na te denken maar het laat zien met hoeveel plezier en enthousiasme we aan deze opdracht werken, je merkt ook dat we voor die tweede serie ontwerpen het puntje aan het potlood nog eens scherper hebben geslepen.

De opdracht van Ubo Verzekeringen betekent voor de groep de eerste gezamenlijke opdracht, wel hebben ze eerder voor de Duitse muziekuitgeverij Deutsche Grammophon twintig ontwerpen voor hoesjes van cd's en muziekcassettes geleverd maar daarbij ging het om een selectie uit bestaande werken en voor Ubo Verzekeringen maakt de groep nieuw werk.
Wij van Ubo wensen de groep daar heel veel succes bij!

Kadertekst:
De schilder Theo van Doesburg heeft in 1930 het begrip concrete kunst nauwkeurig omschreven, hij stelde onder meer dat het kunstwerk geheel in de geest gevormd moet worden voor het wordt uitgevoerd. Het moet niets ontvangen van gegevens uit de natuur, noch van gevoeligheid of sentimentaliteit, het schilderij moet uitsluitend geconstrueerd worden met vlakken en kleuren.
De constructie van het schilderij moet eenvoudig zijn en visueel controleerbaar, de techniek moet mechanisch zijn, dat wil zeggen exact en anti-impressionistisch en er moet naar een absolute helderheid gestreefd worden.

Kadertekst:
Joop van Bossum werd geboren in Amsterdam en hij woont en werkt in Soest, hij volgde zijn studie decoratieve kunst aan de Grafische School in Amsterdam.

Monika Buch werd geboren in Valencia in Spanje maar heeft nu de Nederlandse nationaliteit, zij volgde haar opleidingen in Spanje en in Duitsland.

Dirk Huizer is geboren in Rotterdam waar hij nog woont, zijn atelier is in Stolwijk, hij studeerde tekenen, schilderen en binnenhuisarchitectuur aan de Academie van Beeldende Kunsten in Rotterdam.

Arthur Stibbe werd in Den Haag geboren, hij woont en werkt nu in Soest, hij volgde zijn opleidingen in Amsterdam en in Duitsland.

Gerard Traarbach tot slot werd in Dordrecht geboren waar hij ook nog woont en werkt, Gerard is een autodidact die zich dankzij de BKR tot professioneel beeldend kunstenaar kon ontwikkelen.

Van Joop van Bossum 1922-2018 zijn in de collectie Laren de meeste werken aanwezig.
Johannes Petrus van Bossum werd op 15 maart 1922 geboren in Amsterdam, waar hij ook een opleiding aan de Grafische school volgde hij was grafisch ontwerper en schilder.
Joop woonde in Bussum, Laren 1977-1982 en vanaf begin jaren negentig in Soest.
Dat Joop van Bossum zeer productief was o.a. zeefdrukken, gouache en acryl- kunnen we vaststellen aan de ruim zeventig werken die in de collectie van de gemeente Laren zitten.

Joop maakte deel uit van de in 1986 opgerichte Groep Konkreet, deze kunstenaarsgroep is ontstaan tijdens de internationale tentoonstelling Impossible Figures in het Museum
voor Hedendaagse Kunst in Utrecht.

De groep bestond uit vijf kunstenaars en de overeenkomst in werk was onmiskenbaar, allen gingen uit van geometrische vormen, Concrete, geometrische figuren, waarbij ze zich puur
hielden bij vlakken en kleuren.

Eerder -in 1933- was er al een groep opgericht van concrete kunstenaars waaronder bekende namen als Mondriaan en Schoonhoven.

Werk van Joop van Bossum is vertegenwoordigd in nationale- en internationale collecties van bedrijven, gemeentes, instellingen en particulieren