19, 20 en 21 Eeuwse Kunst


Toevoegen aan winkelwagen

Drion, Wim Drion
[2007489]

€875,00

5 van 5 sterren5 van 5 sterren

Wim Drion
1946-

Geboren te Voorburg op 19-07-1946

Woont in Amsterdam en op Paros in Griekenland.

Opleiding:
Gerrit Rietveld Academie, grafisch werk en schilderen.

Stijlkenmerken:
Abstract-expressionisme 1978-1980
Experimenteel

Verblijf:
Den Haag
Hilversum
Amsterdam 1970-1981
Amsterdam omstr. 1996

Was docent aan de Willem Koning Academie voor beeldende kunst en vormgeving in Rotterdam en aan de ArtEZ hogeschool voor de kunsten in Arnhem aan de opleiding voor architectuur.

Wim Drion over zijn schilderijen op de expositie Ode aan de zee: Op het strand bij de zee krijg je met de lichtval van de Griekse zon altijd beweging. De zee speelt met het water, maakt schuim, geeft sfeer en kleur.

Juist die constante beweging blijft mij fascineren. Het is en blijft een uitdaging om dit als thema in mijn werk centraal te stellen.

Werken in publieke gebouwen in Amsterdam zoals bij de Universiteit van Amsterdam bij de faculteit Wiskunde en Informatica, het Politiebureau IJtunnel, het Queridohuis, het West-Indisch huis en op andere plaatsen voerde hij monumentale opdrachten uit.

In de collecties van grote musea als het Stedelijk Museum Amsterdam, het Stedelijk Museum van Schiedam, het Museum Boymans van Beuningen in Rotterdam, het Bonnefanten Museum in Maastricht en in de USA en Tsjechië is zijn werk opgenomen.

Exposities van het werk waren de laatste jaren vooral in Griekenland te zien. In 2015 participeerde hij zo in het Orange Water Festival, een reizende tentoonstelling met werk van Griekse en Nederlandse kunstenaars die neerstreken in Athene, op Kreta en Paros.

In 2013 was er met Ode aan de Zee een selectie in Galerie Overstroom te zien van werk geďnspireerd door Paros met de zee, zon en zand.

In 2016 liet Wim Drion met Landschappen vol onbeperkte heimwee werk zien dat geďnspireerd is door het Cycladen-eiland. En nu in 2018 gaat Wim Drion met Netwerken verder met olieverfschilderijen die in abstractie de sfeer van het Griekse eiland met sterke kleuren en beelden van herhaling weergeven.

Wie meer en groter werk van hem wil zien wende zich tot de kunstenaar, zijn atelier is op korte loopafstand van de galerie te bezoeken.

Op Paros organiseert hij teken- en schilderworkshops.

Een schilderij is pure fictie, zegt hij, maar je probeert iets uit de werkelijkheid te laten zien vermengd met iets van jezelf.

Zijn schilderijen zijn persoonlijk, hij schildert wat hij ziet en schildert het zoals hij het ziet. Op het eerste gezicht lijkt het misschien een abstracte taverna. Misschien zie je de menselijke figuur niet maar kijk eens goed naar zijn terracotta pot, je zult de schaduw van een dansende vrouw vinden.

Drion zegt dat schilderen een strijd is. Hij aanschouwt zijn blanco canvas. Hij begint aan zijn schets. Hij rekt zijn idee uit. Tijdens het proces neemt zijn schilderij het over.

Plots irriteert een klein deel je, legt hij uit. Je probeert het te repareren maar het kleine detail neemt het snel over. Je moet het hele schilderij opnieuw doorlopen, je huilt, je schreeuwt, van diep, diep van binnen, herbouwt het zichzelf.

Drion zegt dat schilderen een handicap is, je bent alleen, je lijdt, dan ben je klaar.
Soms duurt het lang om te accepteren dat je klaar bent.
Elke keer als ik klaar ben voelt het nog steeds als de eerste keer, ik ben nooit echt tevreden, tevredenheid is gevaarlijk.
Als je helemaal tevreden bent, schilder je niet meer.

Hij wordt nerveus als hij niet aan schilderen denkt, zijn werk is zijn leven.

Mijn schilderijen zijn mijn aderen, mijn bloed, mijn geliefde en mijn kinderen zegt hij.

Drion is hoogleraar aan de Willem Kooning Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam.
Hij instrueert zijn studenten om naar hun ziel te zoeken en adviseert hen geen compromissen te sluiten.

Je kunt niets doen tegen je temperament, je karakter, je ware zelf.
Probeer je betekenis, je geheim, je verhaal te vinden, dit kun je niet leren, je kunt technieken aanleren.

Technieken zijn belangrijk maar ze zijn slechts een hulpmiddel. Een techniek alleen is niets, het is leeg.

Drion voelt de beloning van lesgeven. Hij wordt opgefrist door zijn jonge leerlingen en hun gretige ideeën, vandaag ziet hij zichzelf terug waar hij begon, een jonge man die olieverf op doek schildert.

Ik ben terug naar mijn roots en probeer schilderijen te maken, ik ben altijd een schilder geweest, ben en zal altijd een schilder zijn.

Drion beschouwt zichzelf niet als een politiek man maar zijn zorg om de geschiedenis van Paros te bewaren is zo groot dat hij er met burgemeester Rangoussis over ging praten.

Hij wil niet de straten van zwarte steen en marmer gevuld met beton zien. Hij wil geen elektrische leidingen of plastic luiken zien.

Misschien is het omdat ik nu een grootvader ben maar ik denk aan de Paros die voor de kinderen zal worden achtergelaten.
Ik kwam op een breekpunt we moeten voorzichtig zijn er is een essentie die we niet mogen laten verloren gaan.
Ik heb veel burgemeesters gezien, veel verkiezingen maar door mijn interesse in Paros, de cultuur en de kwaliteit van het leven ben ik nu met de burgemeester gaan praten.

Ik steun wat hij doet. Hij ziet de maatregelen die achter kleine veranderingen schuilgaan. Hij is op de hoogte. Zijn acties beschermen Paros.

Drion is ook een groot voorstander van de Apothiki Art Gallery en wil graag de steun van de gemeenschap verder vergroten.

De Apothiki is uniek zegt hij, hiermee kan kunst met Griekse invloeden worden getoond in zijn Pariaanse huis, het verdient onze aandacht.

Drion ziet zichzelf nog steeds als een buitenlandse bezoeker op Paros maar waardeert de mensen, hun open geest en hun welkom.
Ik ken het compliment waar ik het meest trots op ben zegt hij. Er is mij verteld dat ik misschien geen Griek ben, maar ik ben Parian!
Datum toegevoegd: 02/11/2021 door: De Kunsthistoricus
Copyright © 2024 Kunstverzameling Henk van der Kamp - toevoegen aan favorieten
Powered by Zen Cart