Combrink, Paul Combrink
[2007551]

Paul Combrink
1949-

Kwalificaties:
Schilder
Graficus
Auteur

Nationaliteit/school:
Nederlands

Geboren te Rotterdam in 1949

Plaats van werkzaamheid:
Den Haag

Paul Combrink Rotterdam 1949 maakt dagdoeken.
Elke dag neemt hij rond het middaguur een foto, die hij vervolgens in een doek van 50 bij 50 cm laat verdwijnen achter een in vele lagen verf gecreëerd nieuw beeld.

Hij doet dat al een hele tijd en de omvang van zijn oeuvre is dan ook indrukwekkend.

Toen ik vier jaar geleden voor het eerst een tentoonstelling van zijn werk bezocht was ik benieuwd hoe hij de honderden schilderijen waarvan in de uitnodiging sprake was, in die paar zaaltjes van de Haagse Kunstkring zou presenteren.

Zijn oplossing was even achteloos als briljant, hij hing er de muren mee vol en de rest stapelde hij eenvoudig op.

Zo ontstond er aan de wanden een architectonische structuur, terwijl de opgestapelde schilderijen waarvan alleen de van de zijkanten afgedropen verf zichtbaar was, zelfstandige sculpturen vormden.

De verdwijning van het oorspronkelijke beeld werd in die formaties voortgezet, terwijl nieuwe beelden het verdwenen beeld vervingen en symboliseerden.

Daarmee leek Combrink in zijn eigen werk de breuk van popart met de abstracte kunst van daarvoor na te spelen.

Zoals Robert Rauschenberg een tekening van Willem de Kooning uitwiste, zo bewerkte hij de foto die de aanleiding tot het werk vormde tot onherkenbaarheid.

Als ik de kunstenaar die zelf afkomstig is uit geometrisch-abstracte hoek deze parallel voorhoud is hij verrast maar ontkennen doet hij niet.

Er zijn trouwens nog andere popartkenmerken, het oeuvre kent een massale omvang er worden verschillende media in gecombineerd en de doeken hebben zowel platte als esthetische eigenschappen.
Hoewel die laatste twee aspecten vooral niet in ongunstige zin moeten worden opgevat, zijn het geen doeken met een aura van oorspronkelijkheid en uniciteit, zelfs zijn pogingen zich te vernieuwen vallen kennelijk binnen een traditie.

De Haagse kunstenaar Paul Combrink schildert abstracte, geometrische vlakken in een gedempt kleurpalet. Hij plaatst ze op een witte of bijna witte achtergrond, waarop de vlakken ondanks hun gelijkvormigheid en hoekigheid op elkaar reageren en een ritme ontstaat.
Ondanks hun abstractie zijn ze afkomstig van patronen uit Combrinks dagelijkse leefomgeving, zoals een gordijnstof.
Met deze fascinatie voor het abstracte woont Combrink in de juiste stad, geen enkele Nederlandse stad koestert de geometrische kunst zoals Den Haag dat doet.

De kunstenaar is er niet op uit om zichzelf als een fictieve eenheid in het picturale veld te reconstrueren maar stelt veeleer een machine in werking welke opereert met de gegevens en eigenschappen van dat veld.

Een autonome activiteit waarin het oorspronkelijke reële zichtbaar wordt in de manier waarop Combrink dat proces in het hier en nu ensceneert.

Exposeerde zowel solo als in groepsverband in binnen- en buitenland.

Met werk opgenomen in nationale- en internationale collecties van bedrijven, instellingen, gemeentes en particulieren.