Engelman, Adine Engelman
[2007562]

Adine Engelman
1937-2015

Adine Engelman geboren te Rotterdam op 12 augustus 1937
Overleden te Haarlem op 7 december 2015

Was een Nederlands beeldhouwer, schilder en tekenaar

Leven en werk:
Adriaan of Aad Engelman werd geboren als een zoon van broodbakker Antoon Engelman en Adriana Bakker.Vanaf circa 1969 ging Engelman als vrouw door het leven met als voornaam Adine.

Engelman werd opgeleid aan de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen 1960-1963 in Rotterdam.

Hij studeerde verder aan de nieuwe Academie 1963-1965 in Haarlem en werkte het eerste schooljaar op een atelier onder leiding van Ger Lataster.

In 1964 ontving hij een academieprijs van 500 gulden, hij vestigde zich in dat jaar in Haarlem.

Engelman maakte geometrisch abstracte composities, zowel op het platte vlak als driedimensionaal.

In 1968 exposeerde Engelman met Kiek Bak bij Pictura in Groningen, nNaar aanleiding daarvan schreef kunstcriticus Rommert Boonstra: Adriaan Engelman is een schilder die de wegen der directheid bewandelt. Hij vult forse doeken met kleurige, dik aangebrachte vlakken en strepen.

De kleur is hoofdzaak en herkenbare vormen ontbreken.

In 1972 ontving Adine Engelman een stipendium van het Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk.

Ze had onder meer solo-exposities in de Wetering galerie in Amsterdam 1976, in de tuin van Beeckestijn in Velsen-Zuid 1978, in de Vleeshal 1981 in Haarlem en het Kunstcentrum Delft 1987.

Ze was lid van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers, De Groep Haarlem en de Beroepsvereniging van Beeldende Kunstenaars.

Engelman trok zich op het eind van haar leven terug uit het sociale leven. Ze overleed op 78-jarige leeftijd in haar huisje in De Eenhoorn

Werk in openbare collecties selectie:
Chabot Museum
Frans Hals Museum
Stedelijk Museum Schiedam

Manifesteren, de trend waar je tegenwoordig in zogenoemde lifestyle boeken niet meer omheen kunt. Het wordt ook wel de kunst om je dromen waar te maken genoemd. Bespreek je wensen en dan worden ze vervuld. In de kunstgeschiedenis is het begrip manifest een eeuw geleden ontstaan onder het nom van verklaringen van kunstenaars over de zingeving van kunst.

Aan het begin van de twintigste eeuw bestormden groepen kunstenaars de straten om hun manifesten schreeuwend te verkondigen. Een manifest hoeft echter niet altijd schreeuwend en revolutionair te zijn. Adine Engelman vergeleek haar minimalistische sculpturen met een manifest dat innerlijke expressie tot uiting brengt. Ze noemde deze expressie de uniekheid van een mens en experimenteerde hiermee in haar kunst door de verwerking van geometrische abstracte vormen in zowel schilderijen als in metershoge sculpturen.

Rotterdamse bakkersfamilie
De geboren Rotterdammer 1937–2015 was de dochter van broodbakker Antoon Engelman en Adriana Bakker. Ze volgde het bakkersbestaan van haar vader echter niet op en ging in 1960 naar de Rotterdamse Academie.

In 1963 studeerde Engelman verder aan de Academie ’63 in Haarlem. In de academie ontving ze lessen van kunstenaar Ger Lataster en wist in haar tweede studiejaar een academieprijs van 500 gulden voor zich te winnen.

De succesvolle vrouwelijke kunstenaar had meerdere imposante tentoonstellingen op haar naam staan, zoals in het Stedelijk Museum Amsterdam (1969), de Vleeshal Haarlem (1981), de Salon des Réalités Nouvelles (1972) en de wereldtuinbouwtentoonstelling De Floriade (1972).

Metaforische vormen
Engelman kon uit de voeten met meerdere kunstmedia en was beeldhouwer, schilder en tekenaar. In al haar werken staat de speling van vormen, lijnen en kleuren centraal en ze componeerde losse vormen tot een groter geheel.

De bijna 400 kilogram wegende Staalplastiek draaiende vorm (1965) bestaat uit gedraaide vervormde metalen platen gesoldeerd aan een statief. Toch gaat het abstracte werk niet alleen over vormen en lijnen, ook de compositie van de elementen staat voor een metafoor.

Kunsthistoricus Paul Hefting stelde over het werk van Engelman: het beeld staat voor iets anders, hoe zeer het zichzelf ook in vorm en kleur manifesteert.

Abstractie als bevrijding:
Het gebruik van abstracte vormen zag Engelman als een verzekering van haar bestaan. De toevallige rangschikking van vormen om haar gevoel te uiten noemde ze een bevrijding.

Haar bestaan is niet altijd makkelijk geweest en ze is één van de weinige transgender kunstenaars van wie de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed werk in de collectie heeft.

In de kunstwereld is de vertegenwoordiging van transgender kunstenaars nog minimaal. Engelman was daarentegen niet alleen een succesvolle vrouwelijke kunstenaar, maar ook betrokken bij meerdere verenigingen waaronder de Nederlandse Kring van Beeldhouwers en de Beroepsvereniging van Beeldende Kunstenaars.
Bovendien was ze in 1977 lid van de afdeling Kunst en Cultuur in de provincie Noord-Holland.

Het gebruik van abstracte vormen in verschillende materialen was voor Engelman een manier om zichzelf te uiten met haar minimalistische kunst. Vanuit een innerlijke manifestatie heeft Engelman met de rangschikking van vormen toch haar handtekening in de kunstwereld gezet.

Tekst: Gabriëlle Negrón

Met werk vertegenwoordigd in nationale- en internationale collecties van bedrijven, instellingen, gemeentes, musea en particulieren.